امام علی علیه السلام :

العَقلُ حَیثُ کانَ إلفٌ مَألوفٌ خِرَد هر جا که باشد ، <آن جا> اُنس و اُلفت است . غرر الحکم : ج 1 ص 328 ح 1251

امام باقر علیه السلام:

إنَّ الرَّجُلَ لَیُذنِبُ الذَّنبَ فَیُدرَأُ عَنهُ الرِّزقُ و تَلا هذِهِ الآیَةَ : « إِذْ أَقْسَمُواْ لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ وَ لاَ یَسْتَثْنُونَ فَطَافَ عَلَیْهَا طَآئفٌ مِّن رَّبِّکَ وَ هُمْ نَآئِمُونَ »

آن‌گاه امام این آیه را تلاوت فرمود: «ما آن ها را بیازمودیم، چنان که صاحبان آن بوستان را آزمودیم؛ آن گاه که سوگند خوردند که هر آینه صبحگاهان، میوه آن را خواهیم چید و نگفتند : اگر خداى خواهد پس شبانگاه که خفته بودند، آفتى از سوى پروردگارت بر گِردِ آن <بوستان> بگرديد» .

الكافي ج 2 ص 271

امام حسین علیه السلام:

مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغَیرِ أهلِ الفِکرِ؛

از نشانه هاى اسباب نادانى ، مجادله با غیر اهل اندیشه است.

گزیده تحف العقول، ص 38

پیامبر اکرم (ص) قیلَ : یا رَسولَ اللّهِ ، أیُ الصَّومِ أفضَلُ؟ قالَ : «صَومُ شَعبانَ تَعظیما لِرَمَضانَ» به پیامبر خدا گفتند : کدام روزه برتر است؟ فرمود : «روزه شعبان در بزرگداشتِ رمضان» .

السنن الکبرى ج 4 ص 503 ح 8517

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله):
فَنَیِرزُوا إنْ قَدَرتُم کُلَّ یَومٍ یَعنِی تَهادَوا وتَواصَلُوا فِی اللَّهِ؛
اگر می توانید هر روز را نوروز کنید، یعنى در راه خدا به یکدیگر هدیه بدهید و با هم پیوند داشته باشید.
دعائم الإسلام، ج 2، ص 326