إنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الشّابَّ الَّذی یُفنِی شَبابَهُ فی طاعَةِ اللَّهِ
خداوند دوستدار جوانی است که جوانی‌‏اش را به اطاعت خداوند می‏گذراند
• میزان الحکمه ، ح 9097 •

امام صادق علیه السلام:

 كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللّهِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهيدَا

عموى ما، عبّاس، داراى بينشى ژرف و ايمانى راسخ بود؛ همراه با امام حسين عليه السلام جهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد.

• عمدة الطّالب، ص ۳۵۶ •

امام على علیه السلام:

مَنِ اجتَهَدَ رَأیَهُ فی نَصیحَةِ العامَّةِ فلَهُ ما نَوى، وقد قَضى ما علَیهِ هر که اندیشه خود را در راه خیر خواهى و ارشاد مردم به کار گیرد ، پاداش نیّتش را بگیرد و وظیفه اش را انجام داده باشد.

• وقعة صفّین، ص95؛ میزان الحکمه: ج4،

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

إنّ فاطمةَ بَضْعةٌ مِنّی ، وهی نورُ عَیْنی ، وثَمَرةُ فُؤادی ، یَسوؤنی ما ساءها

همانا فاطمه پاره تن من است. او نور دیده و میوه دل من است. آنچه او را ناراحت کند، مرا نیز ناراحت مى کند •

• امالی صدوق : 575 / 787؛ منتخب میزان الحکمه: ص95، ح413 •

امام على علیه السلام:

مَن رَأى فُرصَةً مِنَ العَدُوِّ فَلیَنشُز، وَلیَنتَهِزِ الفُرصَةَ بَعدَ إحکامِ مَرکَزِهِ، فَإِذا قَضى حاجَتَهُ عادَ إلَیهِ

 آن که فرصتى را از سوى دشمن دید، هجوم بَرَد و فرصت را غنیمت داند، <البته> پس از محکم ساختن جایگاه خود؛ و هرگاه خواسته‌اش را <از هجوم> برآورد، به جایگاهش برگردد.

دعائم الإسلام : ج 1 ص 372؛ دانش نامه امیرالمؤمنین (ع): ج4، ص300 •